'Oz like' no up-to-date blog

Adelaide, 16 november 5.12. Na een ontzettend nodig avondje apple ciders en 'cheeky shots' werk ik eindelijk mijn blog weer bij. Kopje thee erbij op een van de meest ranzige hostelbanken ever met de tv op darten, zal ik proberen een kort maar daarom niet minder goed beeld te schetsen van mijn tijd hier.

Het vliegt voorbij en tegelijkertijd lijkt het eeuwen geleden sinds ik Sydney verliet. Zoveel indrukken, gedachten en ideeën schieten random door mijn hoofd dat het soms moeilijk is om rustig aan te doen en ook daadwerkelijk 'vakantie' te houden.

Een kleine sfeer impressie van het surfcamp op 7 miles beach, 2 uur rijden vanaf Sydney (fotos zie facebook): met mn Engelse friend en Germany IMCS mates; hutjes aan zee, palmbomen met 'pocahontasbeestjes', 7 uur opstaan, koude natte wetsuits aan, factor 50 zonnebrand, wandeling met gekruiste longboards, debiel doen op het strand (oftewel droogsurfen), boksen tegen golven, golven typeren, vallen en opstaan, niet te vergeten en zeker te benoemen Ozsurfdudes, een dikke BBQ en dan in de middag opnieuw. Last but not least de week bijna ondraagbare spierpijn en blauwe plekken op de meest random plaatsen. Een onvergetelijke ervaring, resultaat, ik kan staan en golven 'riden', ik weet dat ik van surfen (kijken) houd en dat ik me opzich niet echt geroepen voel om opnieuw elke spier in mn lichaam te leren kennen.

Zoals boven beschreven leer ik hier nog beter mijn impulsieve, ik doe eerst en denk dan pas na kant, kennen. Of wordt deze in ieder geval gestimuleerd door de 1001 dingen die je hier kan doen en ik ook wil doen. Een van die dingen is bijvoorbeeld het werken op een horsefarm. In gedachten galloperend over eindeloze vlaktes met uitzicht over de bekende ondergaande zon, reageerde ik op een ad op Gumtree en ik zou mezelf niet zijn als ik niet de volgende week meteen kon komen.
Met dit in mn achterhoofd de greyhound voor de volgende dag geboekt naar Melbourne, aldaar aangekomen om 12 uur savonds met mn 20 kg bagage door de docks gezocht naar mn hostel dat ik dichtbij het station had geboekt, niet hebben gekeken naar of de greyhound ook daadwerkelijk aankomt op het station. Wat uiteraard dus niet zo was omdat het vast de bedoeling was dat ik heel Melbourne by night zou moeten hebben gezien. (sorry pap, maar ik leef nog ;))

Volgende dag vroeg op voor de Great Ocean Roadtrip. Omdat dit minimaal 3 dagen duurt en ik in de Adelaide Hills op de horsefarm verwacht werd helaas niet meer van Melbourne gezien.

Niet erg door in de put gezeten want een stad blijft een stad en juist de natuur bewijst dat ik van Australie houd. Werkelijk onbeschrijvelijk hoe mooi het stuk kust is tussen Melbourne en Adelaide. Met recht Great te noemen. Stijle kliffen, lieflijke stranden, een wilde donkere zee, kronkelende roads vol met koalas in de omringende bomen; ik ben nu echt in Australie.

Ook het Grampians national park vol hopping animals (je hebt serieus 10 verschillende soorten, dus noem een kangaroo niet zomaar een kangaroo) bekeken. Prachtige uitzichten over een voor mij wat UK aandoende natuur, een hike die ik eigelijk niet op mn 'Vans' kon doen naar een summit, en dit alles met vreselijke top 40 hit muziek van een jaar terug, in het busje waar ik en 15 anderen mee rond werden gereden door een Groovy Greap tourguide.

Aangekomen in Adelaide mn eerste YHA aangedaan. Volgende dag door de botanic gardens gestrompeld, in het park liggen verbranden, de bus naar de horsefarm geboekt en verder heerlijk op een bankje gezeten met WIFI. Backpackers, zoals ik, of nog beter gezegd voornamelijk Nederlandse backpackers, kunnen een 'made my day' hebben als je gratis WIFI vindt, niet zo gek als je je bedenkt dat het duurste internet, tot nu toe, 4 dollar voor 20 min is en je dan op een computer zit net aan je mail laadt in 20 min. Na uitleg van dit slechts lichtelijke punt van frustratie, kan je je dus voorstellen wat voor heerlijke dag het was. Smiddags de bus naar Yankalilla. Een klein plaatsje zo'n 70 km ten zuid-westen van Adelaide. Hoe dichtbij de bus kwam hoe 'teletubbie-achtiger' het landschap werd. Glooiende groen/gele heuvels met op de achtergrond de zee met uitzicht over Kangaroo-Island. Uitgestapt in Yankalilla meteen mn mede paarden farm genootjes ontmoet. Een realOzcowgirl kwam ons, Runa een Noorse, en mij ophalen met de commodore, een oude automaat, 'onze' auto gedoopt. Aangekomen op Acacia Ridge Stud, meteen aan het werk gezet want de Duitse waarvoor wij in plaats kwamen was jarig en vierde gelijk haar farewell party.

Een geweldige 2 weken op de horsefarm gehad. Ook al was het elke ochtend een vroege start met de hengst voeren, de wedstrijd merries buiten zetten en voeren, stallen mesten en paddocks in orde maken, ben ik hier echt bijgekomen van het afgelopen jaar werken. Domme fysieke klusjes als met een kettingzaag bomen omzagen, deze op een trailer sjouwen, de trailer naar de bonfire plaats rijden (met een 4WD met links schakelen, of met de quad) over de 80 hectare land, grindpaden aanleggen bij de bed&breakfast, onkruid wieden uit de groentetuin, hebben me goed gedaan. Na een stevige lunch was er tijd voor onszelf en hebben we veel uren doorgebracht op de stranden in de omgeving, rijden met de commodore, een keer alleen heuvel af omdat de fuel op was, chocola eten, natuurlijk galoperen over de glooiende heuvels en voorbereidingen treffen voor het feest van het jaar, het afsluiten van de lente dmv een groot vuur.

Het laatste weekend voor het fire ban season was het zover. Ons harde werken ging letterlijk in rook op. Onder een heldere sterrenhemel met een echte Oz BBQ met alleen maar locals hebben we heerlijk genoten van de warmte van het grootste 'campfire' ooit.

Erg jammer om na 2 weken te vertrekken. De reden voor mijn vertrek had toch erger kunnen zijn. Na een dikke kus voor Runa en Dee (Denise, de eigenaresse, die overigens heerlijk kon koken, (en sorry voor deze note als belangrijkste detail) kon ik me gaan voorbereiden op 14 dagen de outback in.

Nou voorbereiden. Laten we het houden op ervoor zorgen dat al mijn kleren schoon waren en ik iedereen in NL had laten weten dat ik voor min. 10 dagen niet bereikbaar zou zijn. Want het bestaat echt nog. 10 dagen back to basic, 10 dagen geen douche, geen WC, geen bereik, geen internet, geen bed. Maar 10 dagen douchen in de regen die je kon ruiken aankomen, samen plassen met uitzicht over de flinder simpson- of painted desert, aangewezen op 13 andere gekken die zich hieraan wagen en slapen in een swag in de buitenlucht (een soort oversized slaapzak met een matje op de bodem en eventueel een flap die je over je hoofd kan doen als het regent of stormt).

Van Adelaide via de flinders rangers zigzaggend door verschillende nationale parken/ woestijnen naar Uluru , Katja Tjuta en Kings Canyon om uiteindelijk aan te komen in Alice Springs. Met onderweg inspirerende verhalen van aboriginals, hikes door geweldig uitgestrekte rode landschappen, wildlife als Emu's, hopping animals, kamelen, Brummies, dingo's en minder wild maar ook life, cattle en schapen. Elke avond het kamp opzettend en te koken in, op en met vuur en om dat zelfde vuur te zitten en sterke, wilde, ongelofelijke, cheesy, of hele slappe verhalen te vertellen om vervolgens de dag af te sluiten door in je swag te kruipen en te genieten van duizenden sterren, thunderdstorms en de stilte die hoorbaar is. Op het gegiechel van mn golden gaytime swagmaatjes na. (golden gaytime is een heerlijk ijsje wat de mannen uiteraard niet durven te bestellen, maar waar je je hand na 10 dagen in de bush niet meer voor omdraait dus uiteindelijk liepen zowel de vrouwen als de mannen hand in hand een ijsje golden gaytime ijsje te bestellen. Ik denk dat je erbij had moeten zijn).

Na 10 dagen wat treurig aankomend in Alice Springs omdat het echt voorbij was nog een paar heerlijke relaxte bijkom dagen gehad, met apple ciders in de saloon, zwemmen in het zwembad van het hostel, swieren in de hangmat en slapen in een echt bed.

Na een lange vermoeiende terugreis naar Adelaide, een regeldagje, een goed avondje uit en een heerlijk farewell ontbijt met de resterende maatjes uit de outback, zit ik nu in het vliegtuig richting Cairns voor mijn laatste maand in Australie!